Abri. Publiek-privaat ruilconcept.
Het bedrijfsconcept van JCDecaux stamt uit de jaren zestig van de vorige eeuw. De naamgever van het bedrijf, Jean-Claude Decaux, heeft in die tijd een klein Billboardbedrijf. Wanneer naderende regelgeving ervoor zorgt dat de wildgroei aan Buitenreclame zal worden beperkt, begint bij Jean-Claude Decaux een revolutionair idee te broeien.
Decaux ziet hoe de urbanisatie in Frankrijk toeneemt en het leven zich in toenemende mate verplaatst van het platteland naar de stad. In die stad gebruikt men om van A naar B te komen voornamelijk de bus: Parijs is dan nog de enige stad met een metro. Tegelijkertijd ziet hij hoe mensen voornamelijk in de open lucht - en bovendien met regelmaat in de regen en gure wind - op de bus staan te wachten. Wanneer er wel wachthuisjes staan, zijn ze vaak slecht onderhouden, beschadigd of beklad met wildplak of graffiti.
Jean-Claude Decaux komt daarop met een bedrijfsconcept dat dit probleem grondig aanpakt, een concept dat een toegevoegde waarde is aan het publieke domein en het leven in de stad aangenamer maakt. Zijn idee is om voor steden kosteloos Abri’s – bushokjes – te plaatsen en te onderhouden in ruil voor het exclusieve recht om de beschikbare advertentieruimte op deze objecten te exploiteren.
Het is op dat moment een baanbrekend concept, waarmee Decaux publieke diensten financiert met de inkomsten van reclame. Het idee ontzorgt deze steden op diverse vlakken, doordat Decaux de plaatsing, het beheer en het onderhoud van ov-haltes uit handen neemt en met eigen reinigingsteams bijdraagt aan een schoon en veilig straatbeeld.
Lyon is in 1964 de eerste stad die deze nieuwe vorm van publiekprivate dienstverlening omarmt. Niet veel later, in 1972, introduceert JCDecaux met de Mupi een nieuw product: vrijstaande panelen met aan de ene kant reclame en aan de andere zijde stadsplattegronden.
